تحقیق چرا برخي فلزها را فلزهاي قليايي خاكي ناميده اند ( ورد)
دسته بندي :
دانش آموزی و دانشجویی »
دانلود تحقیق
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 5 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
2
چرا برخي فلزها را فلزهاي قليايي خاكي ناميده اند؟
واژه خاكي از نظر تاريخي براي بيان اين مطلب بوده است كه بسياري از تركيبهاي اين عنصرها در آب انحلال پذيرند. چند مورد از كاربردهاي و ويژگي هاي منيزيم از اين قرار است:
منيزيم به طور گسترده به صورت كربنات و دولوميت و همچنين به صورت سيليكات در كانيهايي چون ازبست (يعني پنبه سوز) در آب دريا وجود دارد.
منيزيم از آب دريا بدست ميايد. يون منيزيم به ميزان31/. درصد در آب دريا وجود دارد. اين يون را ابتدا توسط آب آهك بصورت منيزيم هيدروكسيد رسوب مي دهندوبعد آن را در هيدروكلريك اسيد حل مي كنند. از تغليظ محلول اخيرنمك منيزيم متبلور مي شود. از الكتروليز مذاب اين دولوميت كلسينه شده با آلياژ آهن - سيليسيم در دماي 1150 مي باشد. منيزيم با آب سرد واكنش نمي دهدولي بااب گرم واكنش مي دهد . آلياژچرخ هاي اتومبيل هاي مسابقات اتومبيل راني تركيبي است از آلياژفلزهاي منيزيم و آلومينيم و علت آن هم سبك بودن و محكم بودن و
مقاوم بودن اين آلياژ است. اگر سطح فلز منيزيم درمجاورت هوا قرار گيرداين فلز با اكسيژن وارد واكنش شده و منيزيم اكسيدتشكيل مي شود . فلز منيزيم ازجمله فلز هاي سبك ومقاوم است و به اين دليل از آلياژهاي آن با آلومينيم در ساخت بدنه هواپيماها و موشك ها استفاده مي شود.منيزيم در مجاورت شعله با نور خيره كننده اي مي سوزد و به همين دليل در تهييه ي فشفشه ها و مواد آتش بازي كاربرد دارد و همچنين از گرد يا نوار آن در عكاسي به عنوان منبع نور شديداستفاده مي شود.
2
گروه دوم – فلزهاي قليايي خاكي
اين عنصرها نسبت به گروه فلزهاي قليايي سفت تر و چگالتر هستند و نقطه ذوب بالاتري دارند.
واكنش پذيري شيميايي آنها نسبت به فلزهاي قليايي كمتر است. آرايش الكتروني آنها بعد از گاز نجيب ماقبلشان به صورت? ns است و تمايل دارند كه دو الكترون لايه آخرشان را از دست بدهند تا به آرايش گاز نجيب ماقبلشان برسند.
Be Mg Ca Sr Ba Ra
گروههاي سوم تا دوازدهم – عنصرهاي واسطه
اين عنصرها همگي فلز هستند. بجز جيوه ، اين فلزها از فلزهاي قليايي و قليايي خاكي سخت تر ،چگال تر و دير ذوب تر هستند. اوربيتالهاي زير لايه ي d آنها در حال پرشدن است.
دو دسته ديگر از عنصرها كه عنصرهاي واسطه داخلي ناميده مي شوند لانتانيدها و آكتينيدها هستند.
لانتانيدها فلزهايي براق با واكنش پذيري بالا هستند. اكتينيدها هسته ي ناپايدار دارند و به اين علت از جمله عنصرهاي پرتوزا بشمار مي روند. مشهورترين اكتنيدها اورانيم است.
گروههاي سيزدهم تا هجدهم
3
اين عنصرها برخي فلزها، نافلزها، شبه فلزها و گازهاي نجيب را شامل مي شود. اوربيتال P در حال پرشدن است. از ميان آنها گروه هفدهم و هجدهم نامهاي اختصاصي هالوژنها و گازهاي نجيب را دارند.
هالوژن ها واكنش پذيرترين نافلزها هستند. آرايش الكتروني آنها به صورت ? np است و به شدت تمايل دارند كه يك الكترون گرفته و به آرايش گاز نجيب بعد از خودشان برسند. هالوژن در زبان لاتين به معناي نمك ساز است.
F Cl Br I As
گازهاي نجيب يا گازهاي بي اثر معمولاً در واكنشهاي شيميايي شركت نمي كنند. همه اوربيتالهاي S و P آنها در لايه ظرفيت پرهستند.
He Ne Ar Kr Xe Rn
به اين ترتيب مشاهده مي شود كه در هر تناوب از چپ به راست خواص فلزي كاهش يافته و خواص نافلزي افزايش مي يابد. در انتهاي هر تناوب نيز يك گاز نجيب وجود دارد.
روند تغيير شعاع اتمي در جدول تناوبي عنصرها
با حركت از بالا به پائين در يك گروه جدول به ازاي هر تناوب يك لايه الكتروني جديد به تعداد لايه هاي الكتروني عنصرها افزوده مي شود. بنابر اين شعاع اتمي در يك گروه از بالا به پائين افزايش مي يابد.
4
در هر تناوب از چپ به راست شعاع اتمي كاهش پيدا مي كند چون نيروي جاذبه ي هسته ( بار موثر هسته) بر الكترونهاي لايه آخر افزايش مي يابد. در حاليكه به دليل ثابت بودن تعداد لايه هاي الكتروني اثر پوششي الكترون هاي دروني تقريباً ثابت است.
روند تناوبي تغيير انرژي يونش عنصرها
در يك گروه از بالا به پائين با افزايش اندازه اتم انرژي يونش كم مي شود. در هر تناوب از چپ به راست انرژي يونش افزايش مي يابد زيرا در اين جهت بار موثر هسته رو به افزايش است.
روند تناوبي تغيير الكترو نگاتيوي عنصرها
الكترونگاتيوي يك اتم ميزان تمايل نسبي آن اتم براي كشيدن الكترونهاي يك پيوند كووالانسي به سمت هسته ي خود است. مقادير الكترو نگاتيوي در يك گروه از بالا به پائين كاهش و در يك دوره از چپ به راست افزايش مي يابد. بنابر اين فلوئور بيشترين الكترونگاتيوي و سزيم كمترين الكترونگاتيوي را داراست. (در اين بررسي گازهاي نجيب را در نظر نمي گيريم زيرا اين عنصرها به تعداد كافي تركيبهاي شيميايي تشكيل نمي دهند)