تحقیق تاريخچه زورخانه در ايران 22 ص

دسته بندي : دانش آموزی و دانشجویی » دانلود تحقیق
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 21 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏1
‏فهرست مطالب
‏مقدمه‏ .....................................‏...........‏......................... ‏02
‏سَر دم‏ ..........................‏..............‏................................ 03
‏افزارهاي ورزش باستاني‏ ........‏..........‏...................‏..‏..‏....... ‏04
‏جامه‌هاي ورزش باستان‏ ................‏........‏.......................... 06‏
‏گردانندگان زورخانه‏ ..............................‏.............‏........... 07
‏مقام ورزشكاران در زورخانه‏ ...............‏............‏................ 0‏8‏
‏شيوه ورزش باستاني‏ ............................‏...........‏................ 09
‏جاي ايستادن ورزشكاران در گود‏ ...................................... 12
‏شنا رفتن‏ .............................‏.......................‏................. 12
‏چرخ زدن‏ ............................‏......................‏................. 18‏
‏كبـّاده كشيدن‏ .....................‏..........................‏................. 19
‏كُشتی‏ .........................‏................................‏................ ‏ 19
‏دعا كردن‏ ...................‏............................‏..................... 20‏
‏گل ريزان‏ ......‏............................‏.................................. 21
‏منابع‏ ..............‏...................................‏..............‏........... 22
‏2
‏تاريخچه زورخانه در ايران
‏مقدمه
‏زورخانه جايي است كه مردان در آن ورزش مي كنند و بيشتر در كوچه پس كوچه هاي شهر ساخته شد است. بام آن به شكل گنبد و كف آن گودتر از كف كوچه است . در آن كوتاه و يك لختي است و هر كه به خواهد از آن بگذرد و داخل زورخانه بشود بايد خم شود . مي گويند در زورخانه را از اين رو كوتاه مي گيرند كه ورزشكاران و كساني كه براي تماشا به آنجا مي روند به احترام ورزش و ورزشكاران و آن مكان خم شوند. اين در به يك راهروي باريك با سقف كوتاه باز مي شود و آن راهرو به «سردم زورخانه» مي رود . درميان زورخانه گودالي هشت پهلو و گاهي شش پهلو به درازي 5 يا 4 متر و پهناي 4 متر و ژرفاي 3 چارك تا يك متر كنده شده كه «گود» ناميده مي شود. در كف گود چند لايه بوته و خاشاك گذاشته و روي آن بوته و خاشاك خاك رس ريخته و هموار كرده اند. بوته و خاشاك را براي نرمي كف گود مي ريزند و هر روز روي اين كف را پيش از آن كه ورزش آغاز شود با آب «گل نم» مي زنند تا از آن گرد برنخيزد.
‏سراسر ديوار‏ه‏ گود ساروج اندود شده است و لب‏ه‏ آن به جاي هزار‏ه‏ آجري با چوب پوشانده شده است تا اگر ورزشكاران هنگام ورزش به لب گود بخورند تنشان زخمي نشود. در بالا و دور گود غرفه‌هايي ساخته شده كه جاي نشستن تماشاچيان و گذاشتن جامه ورزشكاران و لنگ بستن تنكه پوشيدن آنان است . يكي دو غرفه از اين غرفه‌ها نيز جايگاه افزارهاي ورزشي است .
‏3
‏سَر دم
‏سر دم زورخانه در يكي از غرفه هاي چسبيده به راهروي زورخانه درست شده است و آن صفه اي است نيم گرد كه كف اش از كف زورخانه يك متر تا يك و نيم متر بلندتر است. در جلوي «سر دم» چوب بستي است كه به آن زنگ و پوست پلنگ و زره و سپر و پر قو آويخته است. بر روي سكو زير چوب بست اجاقي كنده شده كه در آن آتش ميريزند و هرگاه اجاق نداشته باشند منقلي زير چوب بست مي گذارند و مرشد تنبك خود را با آتش اجاق يا منقل گرم مي كند تا صداي آن رساتر درآيد .
‏مي‌گويند نخستين كسي كه طرح ساختمان زورخانه را ريخت «‏پورياي ولي‏» بود. نام پورياي ولي (محمود قتالي خوارزمي) است و او در نيمه دوم سده هفتم و نيمه نخستين سده هشتم هجري مي زيسته است . او پهلوان و شاعر و عارف بوده و دمي گرم و گيرا داشته است.
‏ ‏ با لب زمزمه آرا چه خفي و چه جلي ‏   ‏        ‏ ‏ ‏جرگه را گرم بكن از دم پورياي ولي
‏ 
‏5
‏افزارهاي ورزش باستاني  
‏تخته شنا: ‏چوبي است هموار به درازاي 70 سانتي متر و پهناي 7 و ستبري 2 سانتيمتر و گاهي كوچكتر و بزرگتر از اين اندازه هم ساخته مي شود. به زير تخته نزديك دو سر آن دو پاي‏ه‏ زنخي (ذوزنقه اي) به بلندي چهار سانتيمتر ميخكوب شده است‏.
‏ميل ورزش: ‏افزاري است چوبي و كله قندي و توپر، ته آن گرد و هموار و سر آن تخت يا گرد است و در ميان آن دسته‌اي به درازاي پانزده سانتيمتر فرو برده اند . وزن هر ميل از پنج كيلو تا چهل كيلو گرم است .
‏ميل بازي:‏ مانند ميل ورزش است ولي دست‏ه‏ آن بلندتر از ميل ورزش و وزنش كمتر از آن است تا در هنگام بازي و پرتاب كردنش آسان باشد .وزن هر ميل بازي از چهار تا شش كيلو گرم بيشتر نمي شود .
‏سنگ:‏ دو‌پاره و راست گوشه است كه از درازا با بست هاي فلزي به يكديگر چسبانيده شده و يك بر آن هلالي است، درازاي سنگ يك متر و پهناي آن هفتاد سانتيمتر است. در ميان سنگ سوراخي است كه در آن دستگيره اي گذاشته اند و روي آن را با نمد يا كهنه پوشانده اند تا دست ورزشكار را هنگام سنگ گرفتن زخم نكند. وزن هر دو سنگ از بيست كيلو تا صد و بيست كيلو است. سنگ را در قديم (سنگ زور) و