تحقیق بررسي روش ارزش گذاري حق برداشت مخصوص (SDR) 18 ص

دسته بندي : دانش آموزی و دانشجویی » دانلود تحقیق
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 17 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏1
‏بررسي روش ارزش گذاري حق برداشت مخصوص (SDR‏)
‏چكيده:
‏اين گزارش مباني روش هاي ارزيابي SDR‏ و نرخ بهره آن كه در مقاطع پنجساله توسط هيات مديره صندوق بين المللي پول انجام مي گيرد و ارزيابي جديدي كه از اول ژانويه سال 2001 موثر واقع مي شود و نيز روش ارزيابي كه مطابق با تصميم هيات مديره صندوق در سال 1980 است مورد بررسي قرار مي دهد. نكات مهم و نتايج حاصل از اين گزارش به شرح زير است.
‏*‏ ‏در سپتامبر 1998 هيات مديره موافقت خود را با يك راه حل موقت جايگزيني خودكار يورو به جاي مارك و فرانك فرانسه در سبد SDR‏, اعلام نمود. گزارش حاضر پيشنهاد مي كند كه با تغيير دادن روش ارزيابي SDR‏ از روش مبتني بر عضويت به روش مبتني بر واحد پول, يورو بطور كامل در سبد SDR‏ وارد شود. ارزش گذاري سبد نيز شامل ارزش گذاري همان چهار واحد پول حاضر (دلار, پوند, ين و يورو) مي شود.
‏*‏ ‏با وجود واحد پول مشترك اروپايي كه مورد پذيرش چند عضو اصلي صندوق است, روش مبتني بر عضويت مشكلات اجتناب ناپذيري را بدنبال دارد و نيز معيار تصميم 1980 هيات مديره صندوق در خصوص تعيين وزن ارزهاي موجود در سبد SDR‏ نمي تواند با وجود پول مشترك اروپايي بكار گرفته شود. بويژه روش جاري ارزيابي SDR‏ اين سئوال كه آيا تقاضا براي يورو به عنوان يك ذخيره دارايي بيشتر منعكس كننده وضعيت اقتصادي داخلي و خارجي كل حوزه پول مشترك اروپايي است يا تك تك كشورهاي عضو حوزه پول اروپايي پاسخ نمي دهد.
‏*‏ ‏روش مبتني بر واحد پول بطور كلي با فرم ارزش گذاري ”سبد استاندارد” و با اصول پذيرفته شده كلي ارزش گذاري SDR‏ سازگار است. بر اين اساس تصريح مي شود كه ارزش SDR‏ بر حسب واحدهاي پول عمده استوار شود. در حاليكه وزن هاي واحدهاي پول موجود در سبد SDR‏ بايد منعكس كننده اهميت نسبي آنها در تجارت جهاني و سيستم مالي بين المللي باشد.
‏*‏ ‏پيشنهاد شده كه براي بهبود معيار انتخاب ارزهاي سبد SDR‏ در هيات مديره تصميماتي در رابطه با ويژگي ”قابليت استفاده آزاد ارزهاي سبد SDR‏” (طبق ماده 30 (f‏) اساسانامه) و تعيين متغيرهاي اقتصادي جاري بكار گرفته شده براي انتخاب ارزهاي موجود در سبد و تعيين وزن آنها اتخاذ گردد. بويژه در روش مبتني بر واحد پول, صادرات كالاها و خدمات در مورد صادراتي كه بين اعضا اتحاديه انجام مي گيرد, مستثني شود.
‏*‏ ‏در اين گزارش استفاده از متغيرهاي كمكي بخش مالي در روش ارزيابي SDR‏, با توجه به افزايش قابل ملاحظه جريانات مالي بين المللي خصوصي در سالهاي اخير كه در روش جاري ارزيابي SDR‏ و در جريان تجارت‏ ‏مالي با يكديگر در نظر گرفته نشده مورد بررسي قرار مي گيرد.
‏*‏ ‏در اين گزارش پيشنهاد شده كه بر اساس روش مبتني بر واحد پول بجاي نرخ ابزارهاي مالي جاري فرانسه و آلمان نرخ بين بانكي يورو (1) در سبد نرخ بهره SDR‏ وارد شود. همچنين پيشنهاد مي شود كه بجاي نرخ گواهي سپرده خصوصي سه ماهه كه اخيرا“ در سبد نرخ بهره SDR‏ قرار گرفته نرخ برات دولتي سيزده هفته اي دولت ژاپن قرار گيرد و نرخ اسناد خزانه سه ماهه انگليس و آمريكا در سبد نرخ بهره SDR‏ باقي بماند.
‏*‏ ‏در خاتمه به بررسي سبد پيشنهادي SDR‏ طي سالهاي 2005-2001 و تصميم هيات مديره در مورد تركيب و وزن ارزهاي آن (كه در اول ژانويه 2001 عملي مي شود) پرداخته مي شود.
1- Euro Interbank Offered Rate (Euribor)
‏2
‏روش عملي تعيين ارزهاي متشكله و وزن آنها در سبد SDR
‏بر اساس تصميم 1980 هيات مديره صندوق, روش مبتني بر عضويت براي ارزش گذاري سبد SDR‏ به شرح زير بوده است:
‏-‏ ‏-‏ ‏انتخاب؛ ارزهاي موجود در سبد SDR‏ واحدهاي پولي 5 كشور عضو صندوق است كه بيشترين صادرات كالاها و خدمات را طي يك دوره 5 ساله ‏–‏ قبل از تاريخ موثر شدن تجديد نظر در ارزش گذاري- داشته اند.
‏-‏ ‏-‏ ‏وزن ها؛ درصد وزني 5 ارز انتخابي در ارزش گذاري سبد SDR‏ منعكس كننده مجموع ارزش هاي صادرات كالاها و خدمات و بيلان ارزي اعضا ديگر صندوق از ارزهاي مذكور در سبد در طول 5 ساله مذكور مي باشد.
‏-‏ ‏-‏ ‏بررسي؛ فهرست ارزهاي موجود در سبد و درصد وزن هاي آنها در ارزش گذاري سبد SDR‏ هر پنج سال يكبار مورد تجديد نظر قرار مي گيرد و هدف از اين بررسي اين است كه تركيب پايدار سبد حداقل براي يك دوره زماني 5 ساله حفظ شود.
‏ارزش گذاري سبد SDR‏: تعيين ميزان ارزهاي موجود در سبد و وزن روزانه آنها
‏•‏ ‏•‏ ‏ميزان ارزهاي موجود در سبدSDR‏ ‏, در آخرين روز كاري قبل از تاريخي كه سبد جديد SDR‏ بكار گرفته شود. در آن روز ميزان ارزهاي موجود در سبد با استفاده از وزن هايي كه توسط هيات مديره تعيين شده و با استفاده از ميانگين نرخ ارز براي هر يك از آن ارزها طي سه ماهه قبل از آن تعيين مي شود. از طرفي براي اطمينان از اينكه ارزش SDR‏, پيش و بعد از تجديد نظر در سبد يكسان باشد ميزان ارزهاي موجود در سبد تا حدودي تعديل مي شود.
‏•‏ ‏•‏ ‏ميزان ارزهاي موجود در سبد تا دوره پنجساله بعد ثابت مي ماند. وزن واقعي هر ارز نيز بمنظور تعيين ارزش سبد SDR‏ بطور روزانه با تغيير در نرخ ارزهاي موجود در سبد تغيير مي كند. به عنوان مثال ارزش SDR‏ بر حسب دلار در 31 مه 2000 در جدول زير محاسبه شده و وزن هاي تطبيقي نيز نشان داده شده است.
‏ارزش گذاري SDR‏
‏ارز
‏وزن تقريبي اوليه در سال 1995
‏ميزان ارزها بر اساس ماده قانوني 1-0
‏نرخ ارز (1)‏ ‏در‏ ‏5/31/200‏0
‏برابري‏ ‏دلار
‏وزن واقعي‏ ‏در‏ ‏31/5/2000
‏يورو (آلمان)
‏21
‏2280/0
‏9305/0
‏212154/0
‏16
‏يورو (فرانسه)
‏11
‏1239/0
‏9305/0
‏1152289/0
‏9
‏ين ژاپن
‏18
‏2/27
‏29/107
‏253519/0
‏19
‏پوند استرلينگ
‏11
‏105/0
‏4949/1
‏156954/0
‏12
‏دلار آمريكا
‏39
‏5821/0
‏1
‏5821000/0
‏44
‏1 دلار آمريكا
‏-
‏-
‏-
‏32002/1
‏100
‏1)‏ ‏نرخ ارز بر حسب واحدهاي پول بر حسب دلار, بجز يورو و پوند كه بر حسب دلار بيان مي شود
‏4
‏چشم انداز عملي و نظري ارزش گذاري SDR‏ ‏و يورو
‏با وجود يورو به عنوان واحد پول 11 كشور عضو صندوق بين المللي پول, تداوم معيار مبتني بر واحد پول براي انتخاب و وزن هاي بكار گرفته شده درسبد SDR‏ ‏بر اساس تصميم 1980 صندوق بين المللي پول مورد ترديد قرار مي گيرد. بر اساس تصميم فوق روش ارزيابي SDR‏ مبتني بر عضويت با پذيرش نمايندگي يورو بجاي پول ملي آلمان و فرانسه در سبد SDR‏ مورد قبول قرار گرفت. اما اين راه حل موقتي, يورو را به عنوان پول داخلي 9 عضو اتحاديه كه پول واحد اروپايي را پذيرفته بودند, در نظر نمي گرفت. همچنين تعيين وزن ارزهاي موجود در سبد SDR‏ با وجود پول مشترك اروپايي مشكل است. در تصميم فوق فرض مي شود كه هر يك از كشورهاي اصلي عضو صندوق بين المللي پول كه پول واحدي دارند به اين معني است كه يك ارتباط يك به يك بين اعضا و واحدهاي پول ملي آنها وجود دارد و اين مانع براي پول مشترك وجود ندارد.
‏همچنين با توجه به صادرات اعضا اتحاديه پولي با يكديگر, براي رسيدن به تراز ذخاير رسمي يورو كه با صادرات اعضا در دست ساير اعضا قرار مي گيرد, تصميم 1980 هيات مديره صندوق در خصوص ارزش گذاري SDR‏, مشخص نمي كند كه چگونه ذخاير رسمي تعيين شده به يورو و خارج از سطح پوشش يورو به اعضا اتحاديه پول اروپا اختصاص داده شود (آلمان و فرانسه). البته اين امكان وجود دارد كه در اجراي تصميم فوق, ذخاير يورو 1999 را به استفاده آلمان و فرانسه اختصاص دهيم. براي مثال سهم بانك فرانسه و بوندز بانك در سرمايه بانك مركزي اروپا, در هر صورت هر روشي براي اختصاص (تقسيم) ذخاير يورو در دست مقامات پولي خارج از سطح پوشش يورو به كشورهاي عضو اتحاديه پول اروپا, شامل عوامل انتخابي مي شود و دقيقا” منعكس كننده الزامات اقتصاد هر يك از كشورهاي عضو اتحاديه نيست.
‏ ارزيابي SDR‏ تحت روش مبتني بر واحد پول
‏به دليل مشكلات عملي و مفهومي اجتناب ناپذير در اداره و اجراي معيار مبتني بر عضويت در انتخاب ارزها و وزن آنها در سبد SDR‏ و با توجه به ايجاد پول مشترك اروپايي پيشنهاد شد كه براي ارزش گذاري SDR‏ بطرف روش مبتني بر واحد پول رفت اما اين انتقال نياز به بررسي معياري براي انتخاب هر يك از ارزهاي داخل سبد و وزن آنها دارد.
‏ انتخاب ارزهاي داخل سبد
‏استفاده از صادرات كالاها و خدمات به عنوان تنها معيار براي انتخاب ارزهاي موجود در سبد به تصميم هيات مديره صندوق در سال 1974 در اين خصوص و معرفي نخستين سبد SDR‏ بر مي گردد. در آن زمان استفاده از معيار سهم كشورها در صادرات كالاها و خدمات يك روش مناسب و عملي ايجاد موازنه بين دو هدف متضاد بود. از يك طرف اين تمايل وجود داشت كه تعداد كافي از ارزها درسبد وجود داشته باشد بطوريكه هيچكدام از آنها نتوانند اثر نامطلوبي روي ارزش SDR‏ بگذارند و از طرف ديگر اين نياز وجود داشت كه از مشكلات عملي ناشي از شامل شدن ارزهاي بسيار محدود در سبد اجتناب شود. بر اين اساس در سال 1974 توافق شد كه ارزش گذاري SDR‏ بوسيله ارزش برابري آن با مجموع وزن واحد پول 16 كشوري كه سهمشان در صادرات كالاها و خدمات طي 5 سال 1972-1968 بيشتر از 1% از كل صادرات جهان بوده, انجام شود. در سال 1980 هيات مديره صندوق تصميم گرفت كه تعداد ارزهاي موجود در سبد SDR‏ از 16 ارز به 5 ارز كاهش يابد و در سال 1981 نيز از تصميم عملي شد. تصميم فوق چند اثر داشت, ازجمله اينكه به افزايش استفاده از SDR‏ كمك مي كرد, بطوريكه با ساده شدن ارزش گذاري آن در معاملات خصوصي نيز بكار برده مي شد. دوم اينكه اين ضرورت حاصل مي شود كه ارزش گذاري سبد SDR‏ سازگار و هماهنگ با سبد نرخ بهره SDR‏ (كه شامل 5 ابزار مالي) باشد, شرايطي كه با وجود تعداد 16 ارز در سبد SDR‏ امكان نداشت. اما هيات مديره صندوق كماكان استفاده از معيار صادرات كالاها و خدمات براي انتخاب 5 كشوري كه واحد پولشان در سبد
‏5
SDR‏ قرار گيرد, استفاده كرد و اين ارزها شامل دلار آمريكا, ين ژاپن, مارك آلمان, فرانك فرانسه و پوند استرلينگ بود.
‏پيشنهاد هيات مديره صندوق بين المللي پول در استفاده از روش مبتني بر واحد پول براي ارزيابي SDR‏ و كاهش تعداد ارزهاي موجود در سبد از 5 ارز به 4 ارز با معرفي يورو مساله تجديد نظر در معيار انتخاب ارزهاي موجود در سبد SDR‏ مطرح مي شود. بطوريكه گفته مي شود سهم يك كشور از صادرات جهاني به عنوان معياري از سهم آن در سبد SDR‏ لزوما” به معيار معتبر در مورد استفاده از واحدهاي پول آن در نقل و انتقالات بين المللي و يك معيار دقيق و درست از ابعاد (1) بازارهاي مالي (بويژه باتوجه به رشد سريع و گسترده بازارهاي سرمايه در 20 سال گذشته) محسوب نمي شود. همچنين با عنايت به نقش SDR‏ به عنوان يك ذخيره دارايي رسمي بايد گفت كه انتخاب ارزهاي متشكله سبد بر اساس ارزش صادرات كالاها و خدمات كشورها به شرط لازم است اما كافي نيست. بر اين اساس هيات مديره معتقــد است كه يك معيـار
‏ 1- Depth & Breadth
‏ كمكي براي انتخاب ارزهاي موجود در سبد بكار گرفته شود. بر اين اساس دو روش زير را پيشنهاد مي كنند.
‏*‏ ‏در روش اول معيار انتخاب واحد پول در سبد SDR‏, علاوه بر ميزان صادرات و كالاها و خدمات كه با آن واحد پول انجام مي گيرد, مي بايستي واحد پول انتخابي توسط هيات مديره صندوق به عنوان ”ارز قابل استفاده بدون محدوديت” (1) شناخت شده باشد (طبق ماده f‏35 اساسنامه صندوق) منظور آن واحد پولي است كه بطور گسترده وسيله پرداخت معاملات بين المللي است و بطور وسيعي در بازار ارز مبادله مي شود. در سال 1977 هيات مديره صندوق پيشنهاد داد معيار تعيين يك نوع ارز به عنوان ارز قابل استفاده بدون محدوديت, گستردگي استفاده از آن ارز براي نقل و انتقالات بين المللي و تجارت كالا و خدمات و تسويه معاملات بين المللي و نيز بر اساس حجم نسبي نقل و انتقالات سرمايه به آن ارز باشد. بر اين اساس پيشنهاد شد كه مجموع ذخيره رسمي از آن واحد پول به عنوان معياري از ميزان گستردگي آن ارز در پرداخت هاي بين المللي بكار گرفته شود. در اين راستا بر آورد گستردگي تجارت آن ارز (واحد پول) در بازارهاي ارز خارجي نيز, بر اساس حجم نقل و انتقالات, وجود بازارهاي سلف و شكاف بين قيمت خريد و فروش آن واحد پول ظرفيت جذب و ابعاد خارجي آن ارز (تا چه ميزاني آن ارز در بازار وجود دارد و مورد معامله و نقل و انتقالات قرار مي گيرد) نيز بمنظور اطمينان از اينكه كشور عضو قادر به خريد و فروش ميزان قابل توجهي از يك ارز در هر زمان مي باشد – بدون اينكه تغيير قابل توجهي در نرخ ارز اتفاق افتد-‏ ‏لازم است كه مورد توجه قرار گيرد. بر اساس اين معيارها هيات مديره صندوق در سال 1978 اعلام نمود كه مارك آلمان, فرانك فرانسه, ين ژاپن و پوند استرلينگ و دلار آمريكا بدون محدوديت قابل استفاده هستند. با معرفي يورو در ابتداي سال 1999 بجاي مارك و فرانك در ارزيابي سبد SDR‏, تعداد ارزهاي قابل استفاده بدون محدوديت از 5 ارز به 4 ارز كاهش يافت.
‏*‏ ‏در روش دوم نيز معيار انتخاب ارزهاي متشكله سبد SDR‏ همان صادرات كالاها و خدمات و ذخاير است. از اين معيار براي تعيين وزن هر يك از ارزها براي ارزش گذاري سبد SDR‏ استفاده مي شود. در روش دوم براي تعيين تقاضاي بين المللي يك ارز بمنظور انتخاب ارزهاي سبد SDR‏ هم انتقالات سرمايه و هم معاملات انجام شده توسط يك ارز در نظر گرفته مي شود.
1- Freely Usable
‏هر دو روش انتخاب ارز سبد SDR‏ بنظر مناسب مي آيند. اما ”مفهوم ارزهاي قابل استفاده بدون محدوديت” هر چند كه صريحا” در تصميم هيات مديره در خصوص ارزش گذاري SDR‏ ذكر نشده است. اما مسائلي كه در مورد مفهوم ارز قابل استفاده بدون محدوديت وجود دارد, نقش مهمي در تصميم هيات مديره در خصوص ارزش گذاري