تحقیق احاديث تهمت

دسته بندي : دانش آموزی و دانشجویی » دانلود تحقیق
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 48 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏داستان اِفك يا ((‏حديث اِفك )) ‏يعنى تهمت زدن به يكى از همسران پيامبر، معروف است . و ‏ماجراى آن در سوره نور به تفصيل آمده است . آيات مربوط به اين ماجرا از آيه يازده ‏آغاز و تا 26 پايان مى يابد.
‏تفاسير و احاديث و تواريخ اسلامى راجع به زنى كه ‏مورد تهمت قرار گرفته است دو نظر دارند:
1 - ‏عموم مفسران و محدثان و مورّخان ‏عامه نوشته اند: وى عايشه دختر ابوبكر بوده است . اين نظر هم بر اساس حديثى است كه ‏راوى آن خود عايشه است ، به شرحى كه خواهد آمد. بعضى از تفاسير و تواريخ شيعه نيز ‏بر اثر عدم توجه ، همين نظر را اظهار داشته اند.
2 - ‏بيشتر تفاسير شيعه نوشته ‏اند كه ماجراى ((‏اِفك )) ‏از تهمت زدن عايشه به ((‏ماريه )) ‏همسر مصرى پيغمبر ناشى شده است .
‏اينك نخست به شرح ‏نظريه اول مى پردازيم ، آنگاه نظر خود را درباره نظريه دوم ابراز مى داريم .
‏عايشه مى گويد: رسم پيغمبر اين بود كه هر گاه مى خواست به سفر برود، قرعه مى ‏انداخت و به حكم قرعه يكى از همسران خود را همراه مى برد.در غزوه ((‏بنى مُصطلق ))‏قرعه به نام من اصابت ‏كردومن همراه پيغمبربودم .
‏پس از خاتمه جنگ و شكست دشمن ، در يكى از منازل ميان ‏راه مدينه ، شب هنگام چون كاروان ما خواست حركت كند، من براى قضاى حاجت به نقطه اى ‏رفتم و چون برگشتم ديدم گردنبندم نيست . به نقطه اى كه رفته بودم بازگشتم تا آن را ‏بيابم . وقتى به محل اقامت كاروان مراجعت كردم ديدم قافله حركت كرده است و به تصور ‏اينكه من در محمل هستم ، آن را برداشته و به شتر بسته و رفته اند.
‏در آن هنگام ‏يكى از اعراب باديه به من نزديك شد و چون مرا شناخت شترش را خوابانيد و مرا سوار
‏داستان اِفك يا ((‏حديث اِفك )) ‏يعنى تهمت زدن به يكى از همسران پيامبر، معروف است . و ‏ماجراى آن در سوره نور به تفصيل آمده است . آيات مربوط به اين ماجرا از آيه يازده ‏آغاز و تا 26 پايان مى يابد.
‏تفاسير و احاديث و تواريخ اسلامى راجع به زنى كه ‏مورد تهمت قرار گرفته است دو نظر دارند:
1 - ‏عموم مفسران و محدثان و مورّخان ‏عامه نوشته اند: وى عايشه دختر ابوبكر بوده است . اين نظر هم بر اساس حديثى است كه ‏راوى آن خود عايشه است ، به شرحى كه خواهد آمد. بعضى از تفاسير و تواريخ شيعه نيز ‏بر اثر عدم توجه ، همين نظر را اظهار داشته اند.
2 - ‏بيشتر تفاسير شيعه نوشته ‏اند كه ماجراى ((‏اِفك )) ‏از تهمت زدن عايشه به ((‏ماريه )) ‏همسر مصرى پيغمبر ناشى شده است .
‏اينك نخست به شرح ‏نظريه اول مى پردازيم ، آنگاه نظر خود را درباره نظريه دوم ابراز مى داريم .
‏عايشه مى گويد: رسم پيغمبر اين بود كه هر گاه مى خواست به سفر برود، قرعه مى ‏انداخت و به حكم قرعه يكى از همسران خود را همراه مى برد.در غزوه ((‏بنى مُصطلق ))‏قرعه به نام من اصابت ‏كردومن همراه پيغمبربودم .
‏پس از خاتمه جنگ و شكست دشمن ، در يكى از منازل ميان ‏راه مدينه ، شب هنگام چون كاروان ما خواست حركت كند، من براى قضاى حاجت به نقطه اى ‏رفتم و چون برگشتم ديدم گردنبندم نيست . به نقطه اى كه رفته بودم بازگشتم تا آن را ‏بيابم . وقتى به محل اقامت كاروان مراجعت كردم ديدم قافله حركت كرده است و به تصور ‏اينكه من در محمل هستم ، آن را برداشته و به شتر بسته و رفته اند.
‏در آن هنگام ‏يكى از اعراب باديه به من نزديك شد و چون مرا شناخت شترش را خوابانيد و مرا سوار
‏داستان اِفك يا ((‏حديث اِفك )) ‏يعنى تهمت زدن به يكى از همسران پيامبر، معروف است . و ‏ماجراى آن در سوره نور به تفصيل آمده است . آيات مربوط به اين ماجرا از آيه يازده ‏آغاز و تا 26 پايان مى يابد.
‏تفاسير و احاديث و تواريخ اسلامى راجع به زنى كه ‏مورد تهمت قرار گرفته است دو نظر دارند:
1 - ‏عموم مفسران و محدثان و مورّخان ‏عامه نوشته اند: وى عايشه دختر ابوبكر بوده است . اين نظر هم بر اساس حديثى است كه ‏راوى آن خود عايشه است ، به شرحى كه خواهد آمد. بعضى از تفاسير و تواريخ شيعه نيز ‏بر اثر عدم توجه ، همين نظر را اظهار داشته اند.
2 - ‏بيشتر تفاسير شيعه نوشته ‏اند كه ماجراى ((‏اِفك )) ‏از تهمت زدن عايشه به ((‏ماريه )) ‏همسر مصرى پيغمبر ناشى شده است .
‏اينك نخست به شرح ‏نظريه اول مى پردازيم ، آنگاه نظر خود را درباره نظريه دوم ابراز مى داريم .
‏عايشه مى گويد: رسم پيغمبر اين بود كه هر گاه مى خواست به سفر برود، قرعه مى ‏انداخت و به حكم قرعه يكى از همسران خود را همراه مى برد.در غزوه ((‏بنى مُصطلق ))‏قرعه به نام من اصابت ‏كردومن همراه پيغمبربودم .
‏پس از خاتمه جنگ و شكست دشمن ، در يكى از منازل ميان ‏راه مدينه ، شب هنگام چون كاروان ما خواست حركت كند، من براى قضاى حاجت به نقطه اى ‏رفتم و چون برگشتم ديدم گردنبندم نيست . به نقطه اى كه رفته بودم بازگشتم تا آن را ‏بيابم . وقتى به محل اقامت كاروان مراجعت كردم ديدم قافله حركت كرده است و به تصور ‏اينكه من در محمل هستم ، آن را برداشته و به شتر بسته و رفته اند.
‏در آن هنگام ‏يكى از اعراب باديه به من نزديك شد و چون مرا شناخت شترش را خوابانيد و مرا سوار
‏كرد وبه قافله رسانيد. همين معنا موجب شد كه منافقان سروصدا به راه اندازند و ‏پيغمبر مرا به خانه پدرم بفرستد و حتى در صدد طلاق من بر آيد تا اينكه آيات ((‏اِفك )) ‏نازل شد و خدا مرا از ‏تهمتى كه زده بودند تبرئه كرد و نظر پيغمبر نسبت به من عوض شد!
‏اين خلاصه داستان ‏افك و نزول شانزده آيه سوره نور به روايت عايشه است . اگر داستان اين بوده است كه ‏عايشه مى گويد، چندين اشكال در اين حديث به نظر مى رسد كه بايد براى آن پاسخى منظور ‏داشت :
1 - ‏آيا پيغمبر اجازه داده كه زن جوانش شب هنگام بدون اطلاع او از ميان ‏جمعيت خارج شود و تنها به نقطه تاريك و دورى از بيابان رود؟
2 - ‏آيا پيغمبر اين ‏قدر نسبت به ناموس خود (نَعُوذُ بِاللّهِ) سهل انگار بوده است كه موقع كوچ كردن ‏نداند همسرش در محمل هست يا جا مانده تا اينكه عربى او را بيابد و سوار كند و ‏بياورد و به كاروان برساند؟!
3 - ‏آيا پيغمبر تا آنجا بى خبر بوده كه نداند تهمت ‏منافقان ، راست است يا دروغ تا اينكه ((‏آيات افك )) ‏نازل شود و يقين كند كه سخن منافقان تهمت بوده است و عايشه تبرئه شود و ‏بارديگر او را بپذيرد و به خانه برگرداند؟
4 - ‏آيا براى پيغمبر روا و جايز است ‏كه بر اساس شايعه سازى منافقان ، زن جوانش را از خود براند و نسبت به او سوءظن پيدا ‏كند و باعث شود كه شخصيت و آبروى او و خودش لكه دار گردد؟!
‏اينها نقاط مبهمى است ‏كه به طور آشكار در حديث افك عايشه ديده مى شود و قبول آن ماجرا از زبان عايشه را ‏مورد ترديد قرار مى دهد.
‏آنچه در احاديث معتبر شيعه راجع به ((‏حديث افك )) ‏آمده است ، به خوبى مى رساند كه موضوع چيز ديگرى بوده ‏است و با توجه به آن هيچيك از اين اشكالات مورد پيدا نمى كند