فرصتهای کارآفرینی در اقتصاد و صنایع ایران

دسته بندي : انسانی » اقتصاد
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل :  powerpoint (..ppt) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد اسلاید : 35 اسلاید

 قسمتی از متن powerpoint (..ppt) : 
 

فرصتهاي کارآفريني در اقتصاد و صنايع ايران
فرصتهاي کارآفريني در اقتصاد
مقاله حاضر اشاره به مطالعه اي دارد که به يک رشته مسايل اقتصادي ايران از زاويه کارآفريني پرداخته است . در اين مقاله نشان داده مي شود که کارآفرينها از چه ويژگيهايي برخوردارند و از اينرو مي توانند موتور حرکت توسعه باشند. اين افراد به شرايطي محيطي مطلوب نياز دارند تا استعدادهاي خود را بروز دهند. اين شرايط شامل ساختار اقتصادي وبويژه وفور بنگاههاي خرد و متوسط، و وجود اقتصاد آزاد مي شود. در ايران ساختار در هرسه بخش مناسب به نظر مي رسد درحالي که سياستهاي دولت فاصله اي ملموس با کارکرداقتصاد آزاد دارد. مطالعه اجمالي کشورهاي ديگر نشان مي دهد که بنيان کار آنها متکي بر اقتصاد آزاداست .
  از اين رو با تقويت ساز و کار بازار آزاد، يک رشته سياستهايي را درپيش گرفته اند تاتوليدکنندگان خرد تقويت شوند، مانند اعطاي وام و تسهيلات بانکي ، ارائه خدمات مشاوره اي ، پشتيباني علمي و تکنولوژيک ، آموزشي و همه اين فعاليتها ازطريق يک سازمان واحد صورت مي گيرد که مستقيم يا غيرمستقيم امور مزبور را تدارک مي بيند. تصور بر اين است که در ايران نيز مي توان با برپايي يک سازمان واحد، بنگاههاي خرد و همچنين کساني که با پذيرش ريسک مي خواهند پيشتاز باشند، کارآفريني راتقويت کرد. آموزش مي تواند تنها يکي از وظايف اين سازمان باشد، درحالي که ايجادتسهيلات براي گرفتن وام ، ارائه خدمات مشاوره اي ، اجراي سخنرانيهاي متعدد،راهنمائيهاي اقتصادي و بازرگاني ، و غيره ابزارهاي ديگري براي تحقق اين هدف به شمارمي آيند. نگاهي گذرا به تاريخ چنددهه اخير ايران به روشني نشان مي دهد که فرايند توسعه آن در چارچوب برنامه هاي عمراني و توسعه اي و نيز برپايه سياستهاي دولت طي شده است .شالوده اين فرايند را درآمدهاي کلان ارزي حاصل از صدور نفت تشکيل مي دهد. اين درآمد هنگفت در دست دولت مي باشد، و بنابراين پرچمدار توسعه دولت بوده است ، که در بيشتر زمينه ها و موارد به طورمستقيم دست به کار مي شود. اين شرايط دو مشکل بنياني دارد: يکي آنکه درآمدهاي ارزي به اين شکل ، اساسا موجب اختلال در قيمت نسبي عوامل شده و درنتيجه از کاربرد بهينه عوامل توليد جلوگيري کرده است ; و دوم آنکه ، حضور مستقيم دولت موجب گرديده تا فعالان اقتصادي تحت الشعاع قرار گيرند و ياحتي تبديل به رانت جويان پرتواني گردند. اين جريان تاهنگامي که درآمد نفتي سرشارباشد، تداوم دارد و نارسائيهاي آن نمود نمي کند. ولي در اين زمان تمام پيامدهاي منفي وغيرعقلايي آن کم کم خود را مي نماياند و جامعه ما را با اين مساله روبرو کرده است که بايد درپي چاره انديشي باشد و فرايند متفاوتي را درپيش گيرد.

کارآفريني و توسعه
اين واقعيت عيني ، بسياري از انديشمندان جامعه را بر آن داشته است تا برپايه يک رشته ديدگاههاي نظري و نيز تجربه شماري از کشورهاي موفق در گذشته وحال ، نقش کارآفرينان را در فرايند واقعي توسعه مطرح کنند. يعني عناصري که در شرايط مناسب مي توانند با تکيه بر توان ذهني و نيز ريسک پذيري ذاتي خود، به عنوان موتور "يا پيشرانه "حرکت جامعه مسئوليت بپذيرند و سازوکاري را به جريان اندازند که مستقل از دولت و باتکيه بر نيروي مادي و ذهني مردم موجب اعتلاي جامعه شود. ولي کارآفريني چيست وکارآفرينان از چه ويژگيهايي برخوردارند؟ آيا امکاناتي در جامعه ما براي آنها وجود دارد؟و سرانجام تجربه ديگران چه درسهايي براي ما دارد؟ اين پرسشهايي است که در زيربه آنها پرداخته خواهدشد.
شماري از انديشمندان ، کارآفريني را نوعي رفتار و شيوه زندگي مي دانند، گروهي ديگر آن را کاري هنري مي انگارند. ولي پيتر دراکر کارآفريني را به معناي جستجوي دائمي براي تغيير، واکنش دربرابر آن و بهره برداري از آن به عنوان يک فرصت بيان مي کند. ازسوي ديگر شومپيتر، به عنوان کسي که براي نخستين بار اين مقوله را در نظريات خود به صورت علمي بيان کرد، کارآفريني را فرايند تخريب خلاق مي داند. طبق نظر وي ، در فرايندکارآفريني در آغاز نوآوري صورت مي گيرد، خلاقيت و انحصاري گذرا را به وجود مي آوردو درپي آن سودهاي انحصاري حاصل مي شود، و سپس با گسترش اين نوآوري ، سودهاي انحصاري از ميان مي روند، و امکان نوآوريهاي بيشتري فراهم مي آيد. در کارآفريني از يک سو فرد قرار دارد و از سوي ديگر محيط وي مطرح مي شود که بيان هر دو ضروري مي نمايد.
کارآفرين به طورکلي از مدير متمايز مي شود. کارآفرين را عمدتا عامل شتاب دهنده تغيير در عرصه فعاليتهاي اقتصادي مي انگارند زيرا وي شجاعت انجام واکنشي متفاوت از ديگران را دربرابر رويدادها دارد. کارآفرين درحقيقت عنصري اقتصادي است که بابه کارگيري عوامل توليد و بهره گيري از فرصتهاي بوجود آمده در بازار، در بنگاه خود دست به کارهاي توليدي و تجاري مي زند. وي پيشتاز است چون ريسک پذيري بالايي دارد. درمتون اقتصادي به طور معمول ويژگيهاي زير را براي کارآفرين برمي شمارند: